23 Xul O TRIBUNAL SUPREMO REFORZA A OBRIGA DE COLEXIACION AOS PROTÉSICOS DENTAIS
A sala Terceira do Contencioso Administrativo do Tribunal Supremo ditou sentenza o pasado 4 de xullo de 2024 por medio da cal reforza a obrigación de que calquera persoa que exerza os labores propios dun protésico dental se colexie, independentemente da súa situación laboral, xa sexa por conta propia ou por conta allea.
O asunto, polo que o Tribunal Supremo senta xurisprudencia, parte do recurso presentado polo titular dunha mercantil, dedicada á fabricación de instrumentos e subministracións médicos e odontológicos, contra a Orde autonómica pola que se inscribiron no Rexistro de colexios profesionais e consellos de colexios de Castela e León varias modificacións do Estatuto particular do Colexio Profesional de Protésicos Dentais da Comunidade.
Un dos cambios afectaba o artigo 16, que rezaba: “Entenderase que toda persoa exerce a profesión a efectos de esixirse a colegiación obrigatoria con carácter previo ao comezo da correspondente actividade”. Desde a empresa argumentábase que o Colexio Profesional non tiña nin a potestade nin a competencia para “afirmar que calquera labor sobre unha prótese terá que ser executada por protésicos dentais titulados”.
Con data de 16 de decembro de 2021, a Sala do contencioso-administrativo do Tribunal Superior de Xustiza de Castela León declarou a nulidade das modificacións do artigo 16 e outros tres, catro en total.
O Colexio de Protésicos Dentais presentou un Recurso de Casación contra a sentenza pedindo que se anulase esta e se ditase outra nova na que non quedase afectado o artigo 16 do seu Estatuto, pois a modificación introducida “non fai senón incorporar á definición de protésico dental o que establecen as normas reguladoras da profesión”. Polo tanto, consideraba que a sentenza anulatoria “admite que un non protésico poida efectuar funcións reservadas a estes, contradicindo a xurisprudencia contencioso-administrativa e penal”.
O Supremo ditou un auto o 8 de xuño de 2022 admitindo o recurso, entre outros motivos, porque tiña “interese casacional obxectivo para a formación de xurisprudencia”. Neste sentido, pretendíase determinar se o Colexio de Protésicos Dentais excedeuse das súas competencias “por definir o que constitúe o desempeño dunha actividade profesional e un réxime disciplinario sen conexión con aspectos concretos do exercicio da profesión”.
A sentenza do pasado 4 de xullo, da Sala do Contencioso do Tribunal Supremo considera que o Tribunal Superior de Xustiza de Castela León “interpretou erroneamente a previsión legal sobre a plena responsabilidade das próteses que elabora ou subministra ante o profesional que as prescribiu”. Para o TS, “o erro no que incorre a sentenza de instancia é o de conceptuar a cláusula de responsabilidade do apartado 2 do artigo segundo da Lei 10/1986 como un requisito da profesión de protésico dental”.
“A reiteración desa descrición da profesión no artigo 16.3.c) do Estatuto do Colexio Profesional de Castela e León non engade nada nin desvirtúa en ningún sentido a definición legal da mesma. En consecuencia, todos os que desenvolvan a actividade descrita na Lei e reiterada no Estatuto son protésicos dentais e están sometidos ás obrigacións de quen exerce dita profesión e á responsabilidade que estipula a propia Lei no apartado 2 do artigo segundo”, engádese na sentenza.
Polo tanto, o Tribunal Supremo estima o Recurso de Casación do Colexio de Protésicos Dentais e anula a sentenza previa do TSXCeL, polo que reforza o cambio introducido no artigo 16 do Estatuto do órgano colexiado e obriga a que calquera persoa involucrada nas tarefas propias desa actividade profesional rexístrese no Colexio Castelán Leonés.
Consulta aquí a sentenza:
